Een samenloop van omstandigheden?

In Nederland moet de rechter bij samenloop van strafbare feiten bepalen welke straf of maatregel passend is voor de gepleegde feiten. De rechter kan ervoor kiezen om de straffen op elkaar te stapelen of één overkoepelende straf op te leggen die rekening houdt met alle strafbare feiten. Bij het bepalen van de straf houdt de rechter rekening met factoren als de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder ze zijn gepleegd en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte.

Meerdere strafbare feiten in één handeling

Samenloop van strafbare feiten verwijst naar de situatie waarin iemand meerdere strafbare feiten heeft gepleegd die afzonderlijk worden bestraft volgens verschillende wettelijke bepalingen. Als in Nederland een strafbaar feit onder meerdere strafbepalingen valt dan wordt slechts één van die bepalingen  toegepast, namelijk die waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld. Dit betekent dat de verdachte niet dubbel gestraft kan worden voor hetzelfde feit.

Samenloop van strafbare feiten

De term "samenloop van strafbare feiten" verwijst naar een situatie waarin een persoon meerdere strafbare feiten heeft gepleegd die worden bestraft volgens verschillende wettelijke bepalingen. Dit kan zich voordoen wanneer iemand meerdere strafbare feiten pleegt in één handeling of wanneer ze afzonderlijk zijn gepleegd.

Wanneer er sprake is van samenloop van strafbare feiten, moet de rechter bepalen welke straf of maatregel hij zal opleggen. Dit kan leiden tot verschillende juridische vraagstukken, zoals de vraag of de straffen op elkaar moeten worden gestapeld, of dat er één overkoepelende straf moet worden opgelegd die rekening houdt met alle strafbare feiten.

Een voorbeeld van samenloop van strafbare feiten is wanneer iemand een winkel binnendringt en daar een diefstal pleegt, terwijl ze ook drugs bij zich hebben. In dit geval hebben ze twee strafbare feiten gepleegd - diefstal en drugsbezit - die elk afzonderlijk worden bestraft volgens verschillende wetgeving. De rechter moet dan beslissen hoe deze twee strafbare feiten moeten worden behandeld en welke straf of maatregel passend is voor de gepleegde feiten.

Een ander voorbeeld is wanneer iemand betrokken is bij een auto-ongeluk waarbij ze teveel alcohol hebben gedronken en geen rijbewijs hebben. In dit geval zijn er ook twee afzonderlijke strafbare feiten gepleegd: rijden onder invloed en rijden zonder rijbewijs. Wederom moet de rechter beslissen hoe deze strafbare feiten behandeld moeten worden en welke straf passend is.

Artikel 55 Sr stelt dat als een strafbaar feit onder meerdere strafbepalingen valt, slechts één van die bepalingen wordt toegepast, namelijk die waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld. Dit betekent dat de verdachte niet dubbel gestraft kan worden voor hetzelfde feit.

Relevante artikelen

1. Valt een feit in meer dan één strafbepaling, dan wordt slechts één van die bepalingen toegepast, bij verschil die waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld.

2. Indien voor een feit dat in een algemene strafbepaling valt een bijzondere strafbepaling bestaat, komt deze alleen in aanmerking.

regelt de samenloop van strafbepalingen. Het artikel stelt dat als een strafbaar feit onder meerdere strafbepalingen valt, slechts één van die bepalingen wordt toegepast, namelijk die waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld. Dit betekent dat de verdachte niet dubbel gestraft kan worden voor hetzelfde feit.

Daarnaast bepaalt het artikel dat als er voor een bepaald strafbaar feit zowel een algemene strafbepaling als een bijzondere strafbepaling bestaat, alleen de bijzondere strafbepaling van toepassing is. Dit houdt in dat de specifieke bepaling die is geschreven voor het specifieke feit, prevaleert boven de algemene regel. Dit kan betekenen dat de bijzondere strafbepaling een lichtere straf oplegt dan de algemene strafbepaling, en dat de verdachte hierdoor mogelijk een mildere straf krijgt opgelegd.

Een praktisch en actueel voorbeeld van samenloop van strafbepalingen is de situatie waarin een verdachte wordt vervolgd voor zowel diefstal als heling van gestolen goederen. Diefstal en heling zijn twee afzonderlijke strafbare feiten die beide in het Wetboek van Strafrecht zijn opgenomen.

Volgens artikel 55 Sr kan slechts één van de bepalingen worden toegepast, namelijk diegene waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld. In dit geval zou de rechter moeten bepalen welke van de twee strafbepalingen de zwaarste hoofdstraf heeft en deze toepassen. Dit kan betekenen dat de verdachte wordt veroordeeld voor diefstal, waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld, en niet voor heling.

Een ander voorbeeld kan zijn dat een verdachte wordt vervolgd voor het rijden onder invloed van drugs én het bezit van drugs. In dit geval geldt ook de regel dat slechts één strafbepaling kan worden toegepast, waarbij de zwaarste hoofdstraf van toepassing is.

Check je kennis

Lees onderstaand een vraag. Beantwoord deze eerst in gedachten. Controleer daarna of je het goed hebt.

Vraag: Wat is samenloop van strafbare feiten?

+

Antwoord: Samenloop van strafbare feiten verwijst naar de situatie waarin iemand meerdere strafbare feiten heeft gepleegd die afzonderlijk worden bestraft volgens verschillende wettelijke bepalingen. Bij de behandeling van deze feiten moet de rechter beslissen welke straf of maatregel passend is.

Vraag: Hoe wordt er in Nederland omgegaan met de samenloop van strafbare feiten?

+

Antwoord: In Nederland moet de rechter bij samenloop van strafbare feiten bepalen welke straf of maatregel passend is voor de gepleegde feiten. De rechter kan ervoor kiezen om de straffen op elkaar te stapelen of één overkoepelende straf op te leggen die rekening houdt met alle strafbare feiten. Bij het bepalen van de straf houdt de rechter rekening met factoren als de ernst van de feiten, de omstandigheden waaronder ze zijn gepleegd en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte.

Vraag: Wat regelt artikel 55 Sr met betrekking tot de samenloop van strafbepalingen?

+

Antwoord: Artikel 55 Sr regelt de samenloop van strafbepalingen. Het artikel stelt dat als een strafbaar feit onder meerdere strafbepalingen valt, slechts één van die bepalingen wordt toegepast, namelijk die waarbij de zwaarste hoofdstraf is gesteld. Daarnaast bepaalt het artikel dat als er voor een bepaald strafbaar feit zowel een algemene strafbepaling als een bijzondere strafbepaling bestaat, alleen de bijzondere strafbepaling van toepassing is.

Hoe goed heeft dit je geholpen?

Blijf in contact met ons!

Soms kom je er niet helemaal uit en heb je nog vragen.
Wij zijn er om je vragen te helpen beantwoorden

Dankjewel! We hebben je inzending ontvangen!
Oeps! Er is iets misgegaan bij het verzenden van het formulier.